Snel zoeken
De Labradoodle
De labradoodle is een kruising tussen een poedel en een labrador retriever. Er komen verschillende types voor, waardoor het ras nog niet officieel erkend is. Omdat de labradoodle weinig tot geen haar verliest, werd hij oorspronkelijk gefokt voor mensen met een allergie. Het is een intelligente en zachtaardige hond, die met de juiste training zeer gehoorzaam wordt.
TYPE: Niet erkend
GROOTTE: 53 tot 60 centimeter groot
GEWICHT: 23 tot 30 kilogram
VACHT: Halflang tot lang haar
KLEUR: Zwart, crème, wit, goud, karamel, bruin, rood
LEEFTIJD: 12 tot 16 jaar
KARAKTER: Sociaal, speels, intelligent, trouw
GESCHIKT VOOR: Actieve gezinnen
ORIGINE: Australië
De labradoodle heeft zowel eigenschappen van de poedel als de labrador. Hij is bijvoorbeeld erg intelligent en kan veel commando’s aanleren, wat hem uiterst geschikt maakt als blindengeleidehond of therapiehond. Daarnaast is de labradoodle een echte mensen- en dierenvriend, wat van hem de ideale gezinshond maakt.
| Energie | Hoog | Intelligent | Hoog |
| Algemene gezondheid | Hoog | Levensduur | Hoog |
| Sociaal | Hoog | Kindvriendelijk | Hoog |
3 weetjes over de labradoodle
1. Verschillende groottes
Omdat er nog geen rasstandaard is, gebruiken fokkers verschillende poedels in miniatuur-, midden- en standaardformaat voor de kruising met de labrador. De labradoodle komt dus in verschillende groottes voor.
 2. Ze zijn dol op zwemmen
De labradoodle is verzot op zwemmen, dus neem hem af en toe mee voor een zwemuitje. Indien je tijdens je wandeling een vijver of rivier passeert, houd je hond dan aan de leiband als je niet wil dat hij gaat zwemmen.
3. Hoge kostprijs
De aankoopprijs van de labradoodle is duurder dan die van veel andere rashonden. Dit komt omdat hij het geschikte huisdier is voor mensen met een allergie, maar ook omdat de kruising vrij nieuw is. Er zijn namelijk nog niet veel erkende fokkers die de labradoodle fokken.
Karakter van de labradoodle
De labradoodle geeft veel liefde, maar krijgt zelf ook graag veel affectie terug. Dit ras is niet graag alleen thuis, aangezien het last heeft van verlatingsangst. De labradoodle is dus geen geschikte hond voor mensen die vaak uit huis zijn. Je kan hem wel laten wennen aan het alleen thuis blijven, maar aangezien hij er ongelukkig van wordt, zal hij veel blaffen.
Dit ras is uiterst geschikt voor gezinnen met kinderen. De labradoodle is namelijk heel sociaal, waardoor hij goed met mensen overeenkomt. Ook naar vreemden toe is de labradoodle erg vriendelijk, wat hem minder geschikt maakt als waakhond. Deze speelse hond kan uren in de tuin spelen met kinderen, maar leer zowel je kinderen als je hond hoe ze met elkaar moeten omgaan.
De labradoodle gaat vlot om met andere dieren, en komt met zowel groot als klein goed overeen. Dieren moeten natuurlijk wel aan elkaar gewennen. Dit gaat bij de labradoodle makkelijker als hij nog een pup is, maar ook volwassen honden kunnen na verloop van tijd met andere dieren overweg.
Geschiedenis van de labradoodle
De labradoodle is een recente kruising die dateert uit de jaren tachtig. De eerste kruising vond plaats in Melbourne, Australië, door Wally Conron. Hij kruiste een poedel en een labrador retriever, met als doel een allergievrij hondenras te fokken. Hij hoopte dat de kruising zou resulteren in een hond met de vachteigenschappen van een poedel en het hulpvaardige karakter van een labrador. De eerste labradoodle kreeg de naam Sultan en werd opgeleid tot een assistentiehond.
Conron verzon zelf de naam ‘Labradoodle’ en nam de taak om deze kruising populair te maken op zich. Ondertussen werd geen rasstandaard vastgelegd, wat betekent dat meerdere poedels gebruikt kunnen worden. Doordat er vaak zonder specifiek plan gekruist wordt, kampt de kruising nog vaak met gezondheidsproblemen. Ook voldoen niet alle kruisingen aan de allergievrije vereiste. Je gaat dus best op zoek naar een verantwoorde fokker.
Verzorging van de labradoodle
De labradoodle is een echte mensenvriend en krijgt dan ook graag veel aandacht. Een dagelijkse portie actie en een consequente training maken van de labradoodle een gehoorzame en liefdevolle viervoeter.
Training
De labradoodle is erg leergierig en gehoorzaam en leert met een consequente training dan ook snel bij. Geef hem duidelijke instructies en veel positieve feedback zodat hij blijft luisteren, en vermijd dubbelzinnige informatie en negatieve feedback. Met geduld en de juiste africhtingsmethode kan je de labradoodle opleiden tot blindengeleidehond of therapiehond. Verder is een vroege socialisatie van belang, zodat de labradoodle leert omgaan met mensen, dieren, nieuwe plaatsen etc.
Voldoende beweging
De labradoodle heeft ongeveer een uur beweging per dag nodig. Deze speelse en actieve hond houdt van wandelen en spelen in de tuin. Bovendien is de labradoodle dol op zwemmen en andere sporten. Zulke activiteiten geven je hond voldoende mentale stimulans, zodat hij zich niet gaat vervelen en zich bijgevolg misdragen. Een labradoodle die voldoende beweging krijgt, zal zich gedragen in huis.
Onderhoud van de vacht
De labradoodle verliest niet veel haar, maar zijn krullen hebben vrij veel verzorging nodig. Zijn dikke, krullende vacht moet minstens één keer per week geborsteld worden om klitten te voorkomen. Je borstelt de labradoodle het best meteen wanneer hij vuil is na het zwemmen of spelen. Het uitkammen van klitten is immers pijnlijk voor de hond. Daarnaast heeft de labradoodle af en toe nood aan een wasbeurt.
Labradoodle voeding
Labradoodles zijn vleeseters en krijgen daarom best droog- en natvoer met weinig granen. Natvoer bevat meer proteïnen en vocht, wat de darmflora versterkt, terwijl  brokken meer koolhydraten bevatten en dus calorierijk zijn. Je kiest dan ook het best voor brokken met minder koolhydraten; die zijn bovendien voordeliger dan natvoer. Bij droogvoer moet je de labradoodle voldoende water geven, zodat hij genoeg vocht opneemt. Afwisselen tussen droog- en natvoer zorgt voor een goede balans.
Een labradoodlepup geeft drie tot vier maaltijden per dag nodig. Zodra ze wat ouder zijn, volstaan één tot twee maaltijden. De ideale maaltijd van brokken bedraagt vijftien gram voer per kilo lichaamsgewicht per dag.
Ziektes en afwijkingen
Labradoodles maken over het algemeen weinig kans op ziektes. Toch komen er zoals bij elk ras enkele genetische afwijkingen voor, vooral op oudere leeftijd. Ze hebben aanleg voor heup- en elleboogdysplasie. Heupdysplasie is een ontwikkelingsstoornis van de heupkom die erg pijnlijk kan zijn. Elleboogdysplasie is een pijnlijke afwijking die tot kreupelheid leidt en in meerdere vormen voorkomt.
Daarnaast heeft de labradoodle een verhoogd risico op de ziekte van Addison. Dit is een ziekte van de bijnieren, waarbij de productie van bepaalde hormonen verstoord wordt, met symptomen zoals misselijkheid en diarree. De ziekte is moeilijk vast te stellen, maar een behandeling is cruciaal.
Ten slotte komen ook verschillende oogproblemen voor, zoals progressieve retina atrofie: een aandoening van het netvlies die uiteindelijk kan leiden tot blindheid.
Wat kost een labradoodle?
De aankoopprijs van een labradoodle ligt meestal tussen de 1.700 en de 2.000 euro, maar kan oplopen tot 3.000 euro. Wie graag een pup met een stamboom wil, zit uiteraard in de hogere prijsklasse. Naast de aankoopsom moet je ook rekening houden met jaarlijkse  verzorgingskosten.
Is het je eerste hond, dan moet je natuurlijk ook allerlei benodigdheden, zoals een eet- en drinkbak, hondentuig, hondenkussen enzovoort, in huis halen. De prijzen variëren per merk en per grootte van het artikel. Voeding kost je jaarlijks zo’n 500 euro, en als je hond speciale voeding nodig heeft, loopt het kostenplaatje snel op.
Een hond heeft ook medische zorg nodig. Veel baasjes kiezen voor een jaarlijkse controle bij de dierenarts en laten hun hond castreren of steriliseren. Soms wordt de hond ziek of moet die zelfs geopereerd worden. Je betaalt gemiddeld tussen de 200 en de 300 euro aan medische kosten per jaar.
Andere verzorgingskosten, zoals vacht- of nagelverzorging, kunnen oplopen tot ongeveer 300 euro. Ten slotte betaal je voor de hondenschool gemiddeld 10 euro per les.
