Akita: hondenras profiel

De Akita 

De Akita, die zijn oorsprong vindt in Japan, staat bekend om zijn knuffelbaar uiterlijk en zijn rol in de film Hachiko. Hij is een uiterst trouwe hond die zonder twijfel alles zal doen voor zijn baasje. Hoewel de Akita heel eigenwijs kan zijn, maakt deze loyaliteit hem zeer aanhankelijk. Vroeger was hij een uitstekende jacht- en vechthond; tegenwoordig wordt hij vaak ingezet als politiehond. 

De Akita brengt het liefst zijn tijd in alle rust door, aangezien hij snel overprikkeld raakt wanneer de omgeving te druk is. Hij houdt wel van gezellige, rustige uitjes met zijn baasje, zonder andere dieren of onbekenden. Wie de grenzen van een Akita weet te respecteren, zal een aanhankelijke en trouwe viervoeter krijgen. 

3 weetjes over de Akita

1. Symbolische betekenis

De Akita is een erg geliefd en populair hondenras in Japan, waaraan een symbolische betekenis wordt toegekend. Wanneer er een kindje wordt geboren, is het gebruikelijk dat vrienden en familie van de kersverse ouders hen een klein beeldje van een Akita geven. Het beeldje symboliseert een goede gezondheid, geluk en een lang, voorspoedig leven.

2. Nog steeds actief in hondengevechten

Hondengevechten komen nog steeds voor in Japan. Hoewel het in grote steden als Tokio verboden is, worden er op het platteland nog steeds gevechten georganiseerd. Deze tweekampen worden gewoonlijk stopgezet vooraleer één van beide honden dodelijk gewond raakt; het zijn dus geen krachtmetingen tot de dood. In het begin van de 20ste eeuw werden Akita’s gekruist met verschillende rassen, zoals de Mastiff en de grote Deense dog zodat ze nog stoerder zouden ogen. Kruisingen van Akita’s met Tosa honden kwamen vaak voor, aangezien Tosa’s een groot uithoudingsvermogen hebben en Akita’s erg sterk zijn. Deze kruising werd Shin-Akita genoemd, of ‘verbeterde Akita’.

3. Ze hebben een eigen museum

De liefde voor Akita’s is door de film Hachiko wijdverbreid in Japan. Er is zelfs een museum opgericht ter nagedachtenis aan Hachiko. Het Akita Hondenmuseum in Odate, in de regio Akita, is opgericht door de Akita Dog Preservation Society. Binnen kunnen bezoekers documenten, kunst en andere informatie over Akita’s vinden; buiten worden bezoekers af en toe begroet door echte Akita’s die gastheer spelen. 

Karakter van de Akita 

De Akita komt het beste tot zijn recht bij alleenstaanden of kleine gezinnen, hoewel een groter gezin ook mogelijk is mits een vroege socialisatie. Met kleine kinderen is hij geen goede match: hoewel hij zeer liefdevol is, kan hij niet goed overweg met de drukte en handelingen die nou eenmaal horen bij kleine kinderen. Het is belangrijk dat kinderen leren dat dit ras van nature rustig is en niet graag elk moment van de dag speelt. Naar vreemden toe is de Akita eerder terughoudend en zeer beschermend wat zijn territorium betreft, een eigenschap die van hem een uitstekende waakhond maakt.  

De Akita kan het niet goed vinden met andere honden en dieren in het algemeen; vooral honden van hetzelfde geslacht vormen een probleem. Vanwege zijn jachtinstinct ziet hij kleine dieren als mogelijke prooi. Hierdoor is de Akita idealiter het enige huisdier in huis. Verder is een vroege socialisatie belangrijk, zodat dit ras andere dieren een beetje leert tolereren.   

Geschiedenis van de Akita 

De Akita is afkomstig uit Japan, meer bepaald uit de regio Akita, en is met zijn 5000 jaar een van de oudste hondenrassen in Azië. Dit ras is net als de Shiba sterk verwant aan de wolf. Het ras werd oorspronkelijk ontwikkeld als waak- en jachthond in de bergen in het noorden van Japan. In 1931 werd de Akita in Japan tot ‘natuurmonument’ verklaard. 

De Akita symboliseert geluk, gezondheid en loyaliteit. Het beeld van de ijzersterke loyaliteit komt voort uit het verhaal van Hachiko, een in 1923 geboren Akita. Hachiko wandelde elke dag met zijn baasje, een professor uit Tokyo, naar het treinstation en wachtte hem daar ‘s avonds terug op. Toen zijn baasje stierf, legde Hachiko nog negen jaar lang elke dag dezelfde wandeling af. Dit waargebeurde verhaal werd later verfilmd.  

In de Tweede Wereldoorlog vaardigde de regering het bevel uit om alle Akita’s in Japan te doden. Vanwege de ziektes die sommige honden verspreidden en de noodsituatie waarin het land verkeerde, moesten alle niet-militaire honden gedood worden. Sommigen werden gered  door ze los te laten in de bergen. Na de oorlog probeerde men het ras te herstellen door zorgvuldig te fokken met de Akita’s die deze verbanning wisten te overleven.  

Verzorging van de Akita 

De Akita is een sterke en atletische hond die veel beweging en een goede training nodig heeft. Qua verzorging heeft dit ras best veel aandacht nodig, want het verliest namelijk vrij veel haar. Het is daarnaast ook belangrijk dat de Akita voldoende verkoeling kan opzoeken, omdat hij niet goed warm weer kan verdragen. 

Geduldige training 

Akita’s zijn vrij intelligent, maar kunnen ook eigenwijs en koppig zijn. Gehoorzaamheidstraining is dan ook van uiterst belang. Het trainen van Akita’s vergt veel geduld, maar met een goede aanpak haal je hun beste kanten naar boven. Opmerkelijk bij dit ras is dat het dier het nut moet inzien van een opdracht, zo niet zullen Akita’s stellig de opdracht weigeren.  

Akita’s moeten hun baasje leren respecteren, dus is positieve feedback aangewezen en zijn complimentjes te verkiezen boven snoepjes.  

Beweging 

De Akita is vrij energiek en atletisch, wat van hem een gezellig wandelmaatje maakt. Dagelijks 30 tot 60 minuten beweging, opgedeeld in één grote wandeling of twee kleinere, volstaat voor dit ras. Vermijd wel drukte, vooral plaatsen waar andere dieren aanwezig zijn, omdat de Akita wel eens agressief uit de hoek kan komen als hij overprikkeld wordt. Door zijn jachtinstinct is de Akita ook dol op spelletjes, zoals apporteren en frisbeeën. 

Vacht 

Akita’s hebben een dikke, dubbele vacht en hebben meestal middellang haar, hoewel dit kan variëren. Ze verliezen vooral tijdens de ruiperiode, die twee keer per jaar plaatsvindt, veel haar. Het volstaat om Akita’s simpelweg wekelijks, en vaker tijdens de ruiperiode, te borstelen. Ze mogen af en toe ook in bad. 

Akita voeden 

Akita’s zijn vleeseters. Ze krijgen daarom best kwalitatief droog- en natvoer met weinig granen. Natvoer bevat meer proteïnen en vocht, wat urinaire infecties helpt voorkomen. Brokken bevatten gewoonlijk meer koolhydraten en dus ook meer calorieën. Kies hierbij voor brokken met iets minder koolhydraten; die zijn bovendien voordeliger dan natvoer. Bij droogvoer moeten Akita’s voldoende water krijgen, zodat ze genoeg vocht opnemen. Afwisselend droog- en natvoer geven zorgt voor een goede balans. Je kan er ook voor kiezen om Akita’s rauw vlees te geven, wat het immuunsysteem en de spijsvertering kan versterken.  

Aangezien Akita’s vrij moeilijke eters zijn, kan het even duren vooraleer je de juiste voeding voor jouw hond hebt gevonden. Ze zullen duidelijk aangeven wanneer ze hun eten niet lekker vinden, maar verander weliswaar niet te vaak van voer maar geef hen even tijd om te wennen. Te snel wisselen bemoeilijkt namelijk de vertering van hun voedsel.

Ziektes en afwijkingen 

Als de Akita correct gefokt wordt, loopt het ras weinig kans op ziektes. Toch zijn er enkele aandoeningen die frequenter voorkomen. Zo heeft de Akita een verhoogde kans op heupdysplasie. Heupdysplasie is een ontwikkelingsstoornis van de heupkom die erg pijnlijk kan zijn. Daarnaast is dit ras ook gevoelig voor het ontwikkelen van huidaandoeningen, zoals sebaceous adenitis. Dit is een huidziekte waarbij de talgklieren ontsteken en uiteindelijk vernietigd worden, wat resulteert in haarverlies op de rug of het hoofd. Koop je hond bij een erkende en gecontroleerde fokker, dan is de kans op ziektes of afwijkingen kleiner.

Hoeveel kost een Akita? 

De prijs van een Akita kan erg variëren, maar is over het algemeen vrij hoog. Voor een pup kan je rekenen op een prijs tussen de 700 en de 1.200 euro. Pups van erkende fokkers liggen meestal in de hogere prijsklasse. Bovendien kan de prijs van Akita pups die volledig zuiver zijn, oplopen tot zo’n 4.000 euro. Hun ouders zijn vaak prijswinnaars, waardoor de pups zelf in aanmerking komen om aan wedstrijden deel te nemen. 

De aankoopprijs van je hond beslaat slechts een deel van het totale kostenplaatje. Er zijn namelijk ook andere kosten waarmee je rekening moet houden, zoals een eet- en drinkbak, hondentuig en speelgoed. De prijzen variëren per merk en per grootte van het artikel. Voor voeding betaal je jaarlijks zo’n 500 euro, en als je hond speciale voeding nodig heeft, loopt het kostenplaatje op. 

Daarnaast heeft een hond ook medische zorg nodig. Veel baasjes kiezen voor een jaarlijkse controle bij de dierenarts en soms wordt de hond ziek of moet hij een operatie ondergaan. Gemiddeld betaal je tussen de 200 en de 300 euro aan medische kosten per jaar. Bovendien zijn er ook andere verzorgingskosten, zoals nagelverzorging, wat kan oplopen tot ongeveer 300 euro. 

Maak ook kennis met de andere hondenrassen: