Berner sennen: hondenras profiel

De Berner sennenhond

De Berner sennenhond is aanhankelijk, liefdevol en waakzaam. Hij blijft zijn baasje trouw en komt met elk gezinslid overeen. Hoewel hij naar onbekenden blaft, zal hij zelden agressief optreden. Met de juiste opvoeding en training wordt de Berner een vriendelijke en rustige hond die met iedereen overweg kan.

Het ras is afkomstig uit de Zwitserse bergen, waar het lange tijd werd ingezet als werkhond. Omdat hij altijd in gezelschap vertoefde, raakte hij gewend aan veel aandacht. De Berner is tevens een intelligente en gehoorzame hond die makkelijk te trainen is. Hij heeft een groot uithoudingsvermogen en is vrij energiek, maar een uurtje beweging per dag volstaat.

3 weetjes over Berner sennenhonden

1. Ze houden van koud weer

De Berner sennenhond is door zijn afkomst gewend aan koud weer. Omdat zijn dikke vacht hem warm houdt, heeft hij vaak nood aan afkoeling. Zorg ervoor dat hij bij warm weer ergens verkoeling kan vinden en veel water ter beschikking heeft.

2. Ze blijven lang pup

Het ras staat erom bekend lang pup te blijven, wat inhoudt dat ze zowel mentaal als fysiek jong blijven en dus gedurende lange tijd de energie van een pup hebben. Met veel training en genoeg aandacht kan je dit onder controle houden.

3.  Wolfsklauw

Een Berner sennenhond wordt vaak geboren met een hubertusklauw, ook wel een wolfsklauw genoemd: een extra teen op een achterpoot van de hond. Het is eigenlijk een genetische afwijking, aangezien het geen praktisch nut heeft. Soms wordt de hubertusklauw chirurgisch verwijderd voor cosmetische doeleinden, maar ook omdat de hond er last van kan ondervinden.

Karakter van de Berner sennenhond

De Berner sennenhond is een echt gezelschapsdier en vormt dan ook de perfecte gezinshond. Hij gedraagt zich zeer liefdevol en beschermend bij kinderen en is bovendien zeer voorzichtig in de omgang. Natuurlijk blijft het belangrijk om kleine kinderen goed in het oog te houden. De Berner is namelijk zeer groot, waardoor een ongelukje snel gebeurd is als hij wat energie kwijt moet. Voor grotere kinderen is hij het ultieme speelmaatje. De Berner sennenhond heeft aan elk gezinslid veel liefde te geven en krijgt in ruil graag veel aandacht.

De Berner sennenhond kan goed overeenkomen met andere honden en dieren, mits een vroege socialisatie. Hoe vroeger die plaatsvindt, hoe makkelijker de introductie met andere dieren zal verlopen. Als de socialisatie echter op latere leeftijd plaatsvindt, is het best om de dieren aan elkaar te laten wennen op neutraal terrein. Bovendien kan een Berner van het mannelijke geslacht zich soms agressief opstellen tegenover andere mannelijke honden.

Geschiedenis van de Berner sennenhond

De Berner sennenhond is afkomstig uit Zwitserland en werd gefokt in de buurt van de hoofdstad Bern. Toen de Romeinen Zwitserland binnenvielen, hadden ze veedrijvers en waakhonden mee. De Berner sennenhond is het resultaat van de kruising tussen de Romeinse mastiffs en lokale veedrijvers. Ze hebben het waakinstinct geërfd, maar zijn zachtaardig en hebben een vacht die bestendig is tegen vrieskou. Zwitserse honden moeten namelijk goed koude temperaturen kunnen verdragen om in de bergen te kunnen overleven.

In de negentiende eeuw werd de Berner sennenhond ingezet als werkhond om zware wagens te trekken en vee te drijven. Aan het einde van dezelfde eeuw werden de taken van de Berner volbracht door machines, waardoor ze enkel nog als gezelschapshond of waakhond dienden.

De naam Berner sennenhond werd officieel vastgelegd in 1909. ‘Berner’ verwijst naar de deelstaat Bern, waar het ras zijn oorsprong vindt.

Verzorging van de Berner sennenhond

De Berner sennenhond is een matig actieve hond die graag werkt voor zijn baasje. Hij zal er alles aan doen om zijn baasje tevreden te stellen. Dat maakt hem een goed trainbare hond.

Goede, consequente training

Een Berner sennenhond is heel nieuwsgierig en leert bijgevolg graag. Aangezien de Berner een grote hond is, start je best met gehoorzaamheidstraining; zo niet zou hij je wel eens kunnen meesleuren tijdens een wandeling. Door zijn gevoelig karakter leert de Berner sennenhond het best van positieve feedback. Hij kan af en toe wat koppig uit de hoek komen, gedrag dat doorzettingsvermogen van het baasje vraagt.

Vroege socialisatie is bij dit ras van belang, zodat hij leert omgaan met andere mensen en dieren. Bij de Berner sennenhond kan je de training geleidelijk opbouwen, omdat hij vrij laat volwassen wordt. Daarom gedraagt hij zich zowel mentaal als fysiek best lang als een pup.

Voldoende beweging

Berner sennenhonden hebben voldoende beweging nodig en vertoeven graag in de buitenlucht. Ze moeten in totaal zeker 30 minuten tot één uur beweging per dag hebben. Je kan met hen gaan wandelen, maar ze houden ook van andere activiteiten zoals verstoppertje spelen of frisbeeën – een grote tuin komt dan ook goed van pas. Berner sennenhonden moeten ook genoeg bewegen om overgewicht te vermijden. Start wel niet te vroeg met intensieve beweging: de botten van pups zijn namelijk pas met 18 maanden volledig volgroeid. Zij hebben dus minder beweging nodig.

Vacht

De Berner sennenhond is langharig en heeft een dubbele vacht die veel verzorging vereist. Een wekelijkse borstelbeurt om losse haren te verwijderen volstaat. De Berner sennenhond heeft twee ruiperiodes waarin hij best dagelijks geborsteld wordt. Als je de Berner regelmatig borstelt, heeft hij zelden een bad nodig.

Berner sennenhonden voeden

Omdat de pups snel groeien, moeten Berner sennenhonden caloriearm voedsel eten. Dit voorkomt dat de pups té snel groeien, met een onstabiel skelet en

Je kan kiezen of je de Berner sennenhond droogvoer, natvoer of beide geeft. Brokken bevatten koolhydraten, wat deze voeding beter geschikt maakt voor vrij actieve honden. Een dieet met droogvoer is weliswaar het goedkoopst. Door het hoge aandeel aan vers vlees is natvoer wel beter te verdragen; en daarenboven bevordert dit het immuunsysteem.

Bovendien moet je er altijd voor zorgen dat je hond voldoende vers water heeft, want een Berner drinkt veel. Contacteer je dierenarts als je met vragen zit rond voeding of als je je zorgen maakt over het gewicht van de Berner sennenhond.

Ziektes en afwijkingen

Bij de Berner sennenhond komen er enkele genetische afwijkingen voor. Ze hebben aanleg voor heup- en elleboogdysplasie. Heupdysplasie is een ontwikkelingsstoornis van de heupkom die erg pijnlijk kan zijn. Elleboogdysplasie is een pijnlijke afwijking die tot kreupelheid leidt en in meerdere vormen voorkomt.

Daarnaast is dit ras erg vatbaar voor tumoren, waarbij een kwaadaardige histiocytose de meest voorkomende is. Andere ziektes zijn onder andere de ziekte van Von Willenbrand, waarbij stollingsproblemen optreden.

Hoeveel kost een Berner sennenhond?

De prijs van een Berner sennenhond kan erg variëren. Voor een pup kan je rekenen op een prijs tussen de 1.000 en de 2.000 euro. Enige factoren die de prijs beïnvloeden zijn leeftijd, kleur en stamboom. Een stamboom is geen garantie voor een betere gezondheid, maar je krijgt wel meer informatie over de afkomst van je hond. Zo kan je ook meer te weten komen over het karakter van de ouders. De ouders moeten namelijk een test afleggen voor ze goedgekeurd worden om mee te fokken.

De aankoopprijs van je hond beslaat slechts een deel van het totale kostenplaatje. Er zijn namelijk ook andere kosten waarmee je rekening moet houden, zoals een eet- en drinkbak, hondentuig en speelgoed. De prijzen variëren per merk en per grootte van het artikel. Voor voeding betaal je jaarlijks zo’n 500 euro, en als je hond speciale voeding nodig heeft, loopt het kostenplaatje op.

Daarnaast heeft een hond ook medische zorg nodig. Veel baasjes kiezen voor een jaarlijkse controle bij de dierenarts, wat voor de Berner sennenhond een goed idee is, gezien hun aanleg voor tumoren; soms wordt de hond ziek of moet hij een operatie ondergaan. Gemiddeld betaal je tussen de 200 en de 300 euro aan medische kosten per jaar. Bovendien zijn er ook andere verzorgingskosten, zoals nagelverzorging, wat kan oplopen tot ongeveer 300 euro.

Maak ook kennis met de andere hondenrassen: